در این دنیای هزار رنگ، انسانهایی هم هستند که در وهله اول با خودشان تعارف ندارند و در درجه دوم هم با ما. یکی از دوستان بسیار عزیزم به وسیلهای احتیاج داشت به او گفتم: بیا از این استفاده کن او هم خیلی راحت وسیله را از من گرفت و تشکر کرد؛ بدون این که از من هزار آیه و قسم طلب کند که مثلاً خودت نیاز داری، حالا من یک کاریش میکنم، آن قدرها هم که تو فکر میکنی من به این احتیاج ندارم، حالا پیشت باشد و …
وسیله را گرفت و تمام.
آه که اگر میتوانستم احساس نابی که از بیتعارف بودن او دارم را چنان که هست برایتان توصیف کنم بیاغراق حاضر بودم جانم را در ازایش پیشکشتان کنم. نمیدانید چه قدر لذت بردم! نمیدانید چه قدر بیش از پیش او را دوست دارم! نمیدانید چه اندازه در چشمم احترامش نسبت به قبل بالاتر رفته است و در آخر هم اگر گفتید در صورتی که شما هم با من چنین رفتاری بکنید چه قدر دوستتان خواهم داشت؟ بله، درست حدس زدید، تا سرحد پرستش.
پس از مدتها سلام و با اینکه نوروز هم به پایان رسیده سال نو شادباش و اینکه امیدوارم سال خوبی برای شما باشد. البته که این متن را خواندم و البته که چه خوب که چنین دیگاهی دارید که البته دوست داشتنیست اما راستش به دلیل دیگری اینجا آمده بودم که دیدم بهتر است عرض ادب همینجا باشد و بعدش بپرسم ایا مجموعه زندگی پس از زندگی که چند سالیست در ماه رمضان از شبکه 4 پخش میشود را دیده اید ؟! خودم که افسوس می خورم چرا سالهای گذشته ندیدم و امسال هم چون دوستی عزیز آن را معرفی کرد که خود با دیدن این برنامه از افسردگی از دست دادن عزیزی از غزیزان خانواده رها شده بود.روی خودم چه اثری داشته؟ دیگر بیش از پیش تلاش می کنم حواسم به گفتار و کردارم باشد چرا که می ترسم از انها نباشم که آنجا به انها فرصت بازگشت به این زندگی را می دهند…
راستی هنوز سریال به او بگویید دوستش دارم را پیدا نکرده ام. (شکلک سرخاراندن)